21.08.2018 - Tekst & foto’s Mark van Hattem
Omhooglopend vraag ik mij af hoe dit voor een soldaat geweest moet zijn. Voor mij ligt de top van de Monte Vezzena (1908 m) en naast het kruis is een grote,, grijze puist zichtbaar, met een onnatuurlijke vorm. Het is een oud verlaten fort uit de Eerste Wereldoorlog en het doel van onze wandeling. Wanneer ik achterom kijk, zie ik beneden ons een onmetelijk uitgestrekt groen landschap, met her en der een vrolijk Mediterraan blauw van spiegelende meren, een paradijs op aarde.
Dit gebied, een hoogvlakte ingeklemd tussen Lavarone, Folgaria en Lusern, is voor mij een ontdekking. Het schijnt dat rond 1900 Sigumund Freud hier al graag kwam; het meertje bij Lavarone is een idyllische trekpleister. Bij ons is het nauwelijks bekend als wandelbestemming. Als skigebied timmert het aardig aan de weg, de plaatselijke gemeenten zijn lid van het samenwerkingsverband Skirama Dolomiti.
Maar wandelaars? Onderweg naar de Monte Vezzena zien we, zoals op menig andere wandeling, letterlijk meer gemzen in de bossen dan wandelaars op de paden. Een heerlijke rust. De hoogvlakte maakt het mogelijk heel gemoedelijk te lopen en de bergtoppen aan de rand van de vallei bieden eenmalige vergezichten. De begroeiing is weelderig en eigenlijk on-alpien. Alhoewel: op de top van de Cornetto (2060 m) treffen we een heleboel edelweiss aan.
De vele restanten van de Eerste Wereldoorlog die je hier aantreft kun je op je gemak bekijken. In de jaren dertig is door het regime van Mussolini veel verwoest, omdat er staal nodig was voor de volgende oorlog, maar de laatste twintig jaar heeft men wel veel werk verzet om delen van de forten te restaureren of op zijn minst te behouden. Niet zelden vallen natuur en fortificaties samen, zoals in de Wolfsschlucht, de Forra del Lupo. Deze natuurlijke kloof werd door de soldaten van het Oostenrijks-Hongaarse leger gebruikt om te schuilen voor de bommen.
https://bergwijzer.nl/reportage/preview-alpe-cimbra-langs-forten-en-bloemen-op-de-hoogvlakte-van-lavarone
